Verkiezingen in Afghanistan, het complete verhaal
Door Karen Vanschoonbeek
5 april 2014, presidentsverkiezingen in Afghanistan die voor de bevolking een middel waren om iets te veranderen aan het huidige beleid. Een massale opkomst, enkele aanslagen en conflicten, verkiezingsfraude en geen meerderheid kenmerken deze verkiezingen. Om meer te weten over het verloop, de redenen en de toekomst van Afghanistan, wordt hier een kort overzicht gegeven.
Om het belang van de huidige verkiezingen te begrijpen, moet we vooraleerst teruggaan naar juli 1973 waarbij de militaire staatsgreep onder Daoud een einde maakte aan de monarchie. De republiek Afghanistan ontstond maar twee communistische groepen waren niet tevreden waren met het tempo van de voorgenomen veranderingen . De Khalq en Parcham, verenigden zich onder druk van de Sovjet Unie in de PDPA, Peoples Democratic Party of Afghanistan. In april 1978 ontstond een communistische regering, waarin Tarkai in de herfst van 1979 ontslag nam doordat hij geen vat kreeg op de situatie. In december 1979 voelde de Sovjet Unie zich genoodzaakt om te interveniëren. Ondertussen gebeurde er allerlei internationale ontwikkelingen die min of meer op dezelfde moment plaatsvonden. Een regeringswissel in Iran, de bezetting van de moskee te Mekka, een staatsgreep in Pakistan, het ontstaan van een Afghaanse gewapende islamitische oppositie op Pakistaanse bodem en dergelijke meer. De internationale islamitische strijders organiseerden zich in het “Maktab al Khadamat” die geleid werd door de Palestijn Abdullah Azzam, die een nauwe bondgenoot was van Osama Bin Laden en hun ideologische mentor was. Na de terugtrekking van de Sovjet-Unie in 1989 heerste een complete chaos waarbij alle groeperingen elkaar bevochten op extreem gewelddadige manier en onder continu wisselende coalities. Afghanistan was gedurende deze periode overgeleverd aan massamoorden en extreem geweld.
In 1994-1996 ontstond een beweging vanuit de basis die de Taliban, studenten, genoemd werd. Ze konden in de delen waar ze heersten de veiligheid herstellen door de introductie van de Sharia. De Taliban huisvestte Osama Bin Laden die een legioen vormde op zich en dat aanvallen voorbereidde op hun eigen regimes en de Westerse steunverleners. In 2001, na 9/11 werd de status quo van Afghanistan volledig omgegooid. VS troepen trokken Afghanistan binnen nadat de Taliban weigerde om Osama Bin Laden uit te leveren. De Taliban werden van de macht verjaagd en honderden buitenlandse mujahidin (islamitische guerrilla strijders) werden gedood, dan wel gevat. In 2003 en 2004 kende Afghanistan voor het eerst democratische verkiezingen en leek de Taliban herleid tot een controleerbare overlast. In 2005 hergroepeerde de Taliban en de buitenlandse mujahidin zich echter in Afghanistan en Pakistan. Hun ideologie is dichter gaan aanleunen bij die van Osama Bin Laden. (2)
Verkiezingen
Op 5 april 2014 werden er in Afghanistan verkiezingen gehouden. President Hamid Karzai was aan zijn tweede mandaat bezig en mocht volgens de Afghaanse grondwet niet meer herverkozen worden. De opkomst was groot zoals duidelijk te zien was aan het aantal Afghanen dat kwam stemmen. Dit aantal lag zelfs dubbel zo hoog als vorige keer, maar liefst 60% van de Afghanen ging stemmen. (3) Dit is een duidelijk teken dat de mensen iets willen veranderen in Afghanistan. Ze willen een bladzijde omdraaien en mee bepalen hoe het verdere beleid moet verlopen. De terugtrekking van de buitenlandse troepen ligt hen te wachten waardoor de nieuwe president Afghanistan zal moeten beschermen tegen de Taliban en andere rebellen. Zo heeft Obama tijdens zij toespraak op 27 mei aangekondigd dat op het einde van 2014 de VS de gevechtsmissie in Afghanistan zal beëindigen. In het voorjaar van 2015 wil hij nog 9800 soldaten daar houden en tegen 2016 zouden alle Amerikaanse soldaten terugkeren.(15)
Tot nu toe werd niets duidelijk doordat geen van de acht kandidaten een absolute meerderheid behaalde. Abdullah Abdullah behaalde 44,9% van de stemmen, wat goed is voor zo’n 2.973.706 stemmen en Ashraf Ghani Ahmadzai behaalde 31,5% van de stemmen, 2.089.417 effectieve stemmen. (4) Hierdoor konden zij beslissen of ze een coalitie wilden vormen of een tweede stemronde moest gebeuren, waarvoor ze beide kozen.
Tot nu toe werd niets duidelijk doordat geen van de acht kandidaten een absolute meerderheid behaalde. Abdullah Abdullah behaalde 44,9% van de stemmen, wat goed is voor zo’n 2.973.706 stemmen en Ashraf Ghani Ahmadzai behaalde 31,5% van de stemmen, 2.089.417 effectieve stemmen. (4) Hierdoor konden zij beslissen of ze een coalitie wilden vormen of een tweede stemronde moest gebeuren, waarvoor ze beide kozen.
De verkiezingen zelf verliepen niet echt vlekkeloos omwille van verschillende moorden en aanslagen. Zo zijn er 175 leden van de Taliban vermoord en werd een vrachtwagen met stembiljetten gebombardeerd. De stembiljetten werden vervoerd van het district Khan Abad naar de stad Kunduz, maar de plaatselijke chef meldde dat de biljetten alreeds geteld waren. Daarnaast zijn er ook nog 1300 meldingen binnengekomen van verkiezingsfraude en werden er 30 mensen aangehouden. (5)
Ook werden er voor de verkiezingen aanvallen gepleegd door de Taliban zoals eind maart op het bureau van de onafhankelijke kiesraad. Thijs Berman, hoofd van de EU-waarnemingscommissie, hoorde vele Afghanen zeggen: “Wij willen de taliban verslaan door onze stem uit te brengen”. (6)
Nuristani kondigde aan dat hij 1300 mensen die lid zijn van het IEC, het Independent Election Commission, gaat ontslaan doordat zij meededen aan verkiezingsfraude.(7)
Ook werden er voor de verkiezingen aanvallen gepleegd door de Taliban zoals eind maart op het bureau van de onafhankelijke kiesraad. Thijs Berman, hoofd van de EU-waarnemingscommissie, hoorde vele Afghanen zeggen: “Wij willen de taliban verslaan door onze stem uit te brengen”. (6)
Nuristani kondigde aan dat hij 1300 mensen die lid zijn van het IEC, het Independent Election Commission, gaat ontslaan doordat zij meededen aan verkiezingsfraude.(7)
Verloop van de tweede ronde
De verkiezingscampagne startte op 22 mei 2014 en zal tot 11 juni 2014 duren, waardoor ze 20 dagen de kans krijgen om het volk van hun programma te overtuigen. Nuristani meldt dat de stemmen geteld worden van 15 tot 28 juni en dat klachten beoordeeld worden van 5 tot 15 juli. De uiteindelijke resultaten van de tweede ronde zullen bekendgemaakt worden op 22 juli. Volgens de Afghaanse wet zou de tweede ronde al twee weken na de officiële bekendmaking van de eerste ronde moeten plaatsvinden. Dit was echter volgens Nuristani niet mogelijk doordat ze te veel moeten voorbereiden, waardoor dit niet in twee weken lukt. (7)
De tweede verkiezingscampagne verloopt anders dan de eerste. Zo hadden de twee kandidaten in de eerste ronde overal in het land posters en banners opgehangen met foto’s en slogans op. In de tweede ronde hebben ze dit niet gedaan. De Afghaanse bevolking wil meer te weten komen over hun politiek programma doordat zij grote verwachtingen hebben van de nieuwe president. Shireen Agha, een officier van het 203 Thunder Army Corps: “My expectation from the next president is that he serves the country and its people.” Kabul Qahar, een taxichauffeur in Kabul meldt dat “Runoff campaigns seem pale compared to the first round. They must avoid creating tyranny and the next leader must be a man who is able to get rid of poverty.” De Afghaanse bevolking heeft beloofd om te stemmen in de tweede ronde, zodat ze het land kunnen helpen om uit de crisis en het conflict te komen waarmee het nu geconfronteerd wordt. Al bestaat er ook een vrees voor etnische verdeeldheid en discriminatie. “I will vote with complete honesty, if any of the candidate believe on ethnic division, I pray that Allah may not success them in the elections,” zei Abul Hamid, een winkelhouder in Kabul.(12)
Wanneer Abdullah verkozen is als president beloofde hij om als eerste het Bilateral Security Agreement met Washington te tekenen. Het BSA vormt een kader voor de verdere militaire samenwerking tussen de VS en Afghanistan. Deze overeenkomst moet voor de Europese bondgenoten van de NAVO en Washington getekend worden vooraleer zij verdere hulp geven aan Afghanistan. Ook presidentskandidaat Ashraf Ghani heeft beloofd het BSA te ondertekenen. Voormalig president Hamid Karzai weigerde deze overeenkomst te tekenen, wat op veel ongeloof en kritiek uitdraaide. Volgens Abdullah heeft de vertraging in het tekenen van deze overeenkomst Afghanistan alreeds geschaad op economisch- en op het vlak van veiligheid. (13)
De tweede verkiezingscampagne verloopt anders dan de eerste. Zo hadden de twee kandidaten in de eerste ronde overal in het land posters en banners opgehangen met foto’s en slogans op. In de tweede ronde hebben ze dit niet gedaan. De Afghaanse bevolking wil meer te weten komen over hun politiek programma doordat zij grote verwachtingen hebben van de nieuwe president. Shireen Agha, een officier van het 203 Thunder Army Corps: “My expectation from the next president is that he serves the country and its people.” Kabul Qahar, een taxichauffeur in Kabul meldt dat “Runoff campaigns seem pale compared to the first round. They must avoid creating tyranny and the next leader must be a man who is able to get rid of poverty.” De Afghaanse bevolking heeft beloofd om te stemmen in de tweede ronde, zodat ze het land kunnen helpen om uit de crisis en het conflict te komen waarmee het nu geconfronteerd wordt. Al bestaat er ook een vrees voor etnische verdeeldheid en discriminatie. “I will vote with complete honesty, if any of the candidate believe on ethnic division, I pray that Allah may not success them in the elections,” zei Abul Hamid, een winkelhouder in Kabul.(12)
Wanneer Abdullah verkozen is als president beloofde hij om als eerste het Bilateral Security Agreement met Washington te tekenen. Het BSA vormt een kader voor de verdere militaire samenwerking tussen de VS en Afghanistan. Deze overeenkomst moet voor de Europese bondgenoten van de NAVO en Washington getekend worden vooraleer zij verdere hulp geven aan Afghanistan. Ook presidentskandidaat Ashraf Ghani heeft beloofd het BSA te ondertekenen. Voormalig president Hamid Karzai weigerde deze overeenkomst te tekenen, wat op veel ongeloof en kritiek uitdraaide. Volgens Abdullah heeft de vertraging in het tekenen van deze overeenkomst Afghanistan alreeds geschaad op economisch- en op het vlak van veiligheid. (13)